Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Photobook

Ελάτε να σας φτιάξουμε μια παραμυθένια ιστορία με τις φωτογραφίες του γάμου, της βάφτισης, των γενεθλίων ή όποιας σημαντικής στιγμής σας θέλετε...







Δεν βάζουμε απλά την φωτογραφία σας στο χαρτί...φτιάχνουμε μια ιστορία με αρχή , μέση και συνέχεια... όχι τέλος!


Δείτε επίσης...PHOTOBOOKS,  ΒΙΒΛΙΑ ΕΥΧΩΝ

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Επαγγελματικές κάρτες(διαφήμιση, Marketing)




κάρτες ΚΑΛΛΙΟΠΕΙΑ

Το πρώτο βήμα του μάρκετινγκ: 

" Γειά σας, ορίστε η κάρτα μου."

Μη σας προκαλεί / εντυπωσιάζει ο όρος μάρκετινγκ, γιατί υπάρχουν πολλές πιθανότητες να έχετε και εσείς οι ίδιοι ενεργά εμπλακεί στη διαδικασία αυτή για κάποιο καιρό τώρα. Ένα από τα πρώτα πράγματα που κάνατε, αφού ανοίξατε την επιχείρηση σας, ήταν να εκτυπώσετεεπαγγελματικές κάρτες.
Από την πρώτη στιγμή που θα δώσετε την κάρτα σας σε κάποιον, κάνετε μάρκετινγκ, εξασκείτε την τεχνική τουμάρκετινγκ.
Αυτό που κάνετε στην ουσία όταν δίνετε την κάρτα σας είναι να λέτε στον κόσμο ποιοι είστε, τι πουλάτε και που μπορούν να το αγοράσουν. Οι σημερινοί δικτυακοί τόποι (websites) με πολύ πιο περίτεχνο φυσικά τρόπο, κάνουν βασικά το ίδιο πράγμα.
Ας επιστρέψουμε όμως στο βήμα 1: αυτό το μικρό κομμάτι έντυπου υλικού που πάντοτε κρατάτε πάνω σας και που τόσοι άνθρωποι θεωρούν ως δεδομένο, και δε θα έπρεπε...

Οι πρώτες εντυπώσεις μετράνε. 

επαγγελματικές κάρτεςΘυμηθείτε: Δε θα έχετε ποτέ δεύτερη ευκαιρία να κάνετε μια καλή πρώτη εντύπωση! Εκτός από την δική σας εμφάνιση, η επαγγελματική σας κάρτα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πρώτης σας γνωριμίας με έναν πιθανό πελάτη. Δώστε της αξία ! Πολλοί από μας παίρνουν την επαγγελματική κάρτα ως δεδομένη και αποδέχονται οτιδήποτε τους δώσει ένας τοπικός τυπογράφος, ο οποίος μάλλον δε θεωρεί το μάρκετινγκ τίποτα περισσότερο από μια αγορά, όπου κανείς αγοράζει φρούτα και λαχανικά.Λάθος! Αυτό δίνει στους ανθρώπους την εντύπωση ότι δεν ενδιαφερόμαστε αρκετά για τη δουλειά μας. Υπάρχουν και άλλοι που φαίνεται ότι παρουσιάζουν ένα λανθάνον σύμπλεγμα τύπου Steven Spielberg καθώς η κάρτα που φτιάχνουν είναι αντάξια μιας χολιγουντιανής πρεμιέρας, μια υπερβολική κάρτα που συμπληρώνεται με μια φωτογραφία και η οποία θα περιείχε και μια επιγραφή νέον που αναβοσβήνει, αν υπήρχε τρόπος να τοποθετηθεί εκεί. Πάλι λάθος! Αυτό δίνει την εντύπωση σπατάλης, υπερβολής, φιγούρας και υπερβάλλοντος χαρακτήρα. Δεν πρόκειται να εντυπωσιάσετε κανέναν με μια φανταχτερή κάρτα - το αντίθετο μάλιστα! Πιθανότατα θα αποθαρρύνετε τους πιθανούς πελάτες σας...

Το μέγεθος μετράει. 

Το ιδανικό μέγεθος για μια σωστή επαγγελματική κάρτα είναι85 Χ 54 χιλιοστά και δεν θα πρέπει να διαφέρει περισσότερο από μερικά χιλιοστά για κάθε πλευρά. Αν η κάρτα σας είναι μεγαλύτερη, θα είναι δύσκολο για τον αποδέκτη της να τη βάλει στο πορτοφόλι του ή σε ειδικές καρτοθήκες. Το ίδιο άσχημο είναι να χρησιμοποιείτε αυτές τις μίνι-κάρτες που έχουν κάποιοι. Φροντίστε να έχει η κάρτα σας το τυποποιημένο μέγεθος για καλύτερα αποτελέσματα.

Όσον αφορά τη γραμματοσειρά και το μέγεθος των γραμμάτων, προσπαθήστε η κάρτα να μην είναι πολύ φανταχτερή. Εκτός από το λογότυπο/σήμα κατατεθέν σας φυσικά, φροντίστε να χρησιμοποιήσετε μια ζωηρή, καθαρή γραμματοσειρά, όπως Arial ή Courier και το μέγεθος των γραμμάτων να μην είναι μικρότερο από 8. Είναι μεγίστης σημασίας η κάρτα σας να είναι ευανάγνωστη με την πρώτη ματιά.

Μην γράφετε πολλά: το μόνο που χρειάζεστε είναι οι βασικές πληροφορίες για το άτομο σας: το όνομα της εταιρίας σας (και το λογότυπο, εάν έχετε), η έδρα της εταιρίας σας, το όνομα και ο τίτλος. Η κάρτα δε θα πρέπει να περιέχει πάνω από τρεις αριθμούς τηλεφώνου: του γραφείου, τον αριθμό κινητού σας και τον αριθμό φαξ (εάν είναι απαραίτητο). Επίσης θα πρέπει φυσικά να έχει το email και το τη διεύθυνση του site σας. Αυτό είναι όλο. Επιπλέον φροντίστε να διορθώσετε κάθε τυπογραφικό λάθος. Εάν υπάρχει κάποιο λάθος, να μην υποχωρήσετε σε καμία περίπτωση. Κάποιοι τυπογράφοι, αφού κάνουν λάθος, λένε: «εντάξει, τότε πληρώστε μου τα μισά». Μην μπείτε στον πειρασμό να πάρετε την κάρτα, ακόμα και δωρεάν.

Αναφορικά με το χρώμα, εκτός από το λογότυπο σας, θυμηθείτε ότι «το μαύρο είναι όμορφο». Ένα χρώμα είναι αρκετό, τα δυο είναι εντάξει. Περισσότερα χρώματα όμως, ειδικά μια πολύχρωμη κάρτα είναι σπατάλη χρημάτων και συνήθως δείχνει κακό γούστο. Δεν υπάρχει τίποτα που να δηλώνει πιο ξεκάθαρα ότι «έχω πάρει στα σοβαρά τις επαγγελματικές μου σχέσεις», από μια καλόγουστη μαύρη τυπωμένη γραμματοσειρά σε μια κενή κάρτα. Μια επαγγελματική κάρτα λευκή ή με ανοικτό παστέλ χρώμα είναι κατάλληλη στις περισσότερες περιπτώσεις. Φροντίστε να χρησιμοποιήσετε υλικό πρώτης ποιότητας, τουλάχιστο 225 γραμμαρίων, αλλά όχι περισσότερο από 300 γραμμάρια.
Προτιμάτε τα ματ χαρτιά. Το υλικό δεν είναι απαραίτητο να είναι γυαλιστερό, αυτό μάλιστα είναι σπατάλη χρημάτων. Κάποια άλλα πράγματα που αποτελούν σπατάλη χρημάτων και δε συνάδουν με την εμφάνιση μιας σοβαρής επαγγελματικής κάρτας είναι: να είναι τυπωμένη και στις δυο πλευρές, να φέρει ανάγλυφη γραμματοσειρά, φωτογραφία (ειδικά δική σας), όπως επίσης και οι κάρτες που είναι φτιαγμένες από μέταλλο, πλαστικό ή κάποιο άλλο υλικό νέας τεχνολογίας.

Μοιράστε όσο περισσότερες κάρτες μπορείτε. 


Τώρα, λοιπόν, που έχετε τις επαγγελματικές κάρτες σας, είστε έτοιμοι να τις χρησιμοποιήσετε. Φροντίστε να παρακολουθείτε, όσο το δυνατό περισσότερες επαγγελματικές συναντήσεις, εκθέσεις, δεξιώσεις, κοκτέιλ πάρτι κλπ., μέρη δηλ., όπου συγκεντρώνονται πιθανοί πελάτες σας.
Κυκλοφορείστε και όταν συναντήσετε κάποιον με τον οποίο επιθυμείτε να έρθετε σε επαφή, ξεκινήστε τη συζήτηση ρωτώντας τον για το επάγγελμα του. Εάν τον επάγγελμα του είναι συμβατό με τον προσανατολισμό της δικής σας επιχείρησης, τότε συστηθείτε και παρουσιάστε την κάρτα σας με αξιοπρεπή τρόπο, διατηρώντας πάντοτε την επαφή με τα μάτια.
Προτείνετε την κάρτα, με τις τυπωμένες πληροφορίες προς την πλευρά του παραλήπτη και περιμένετε να πάρει την κάρτα ή να την κοιτάξει πριν συνεχίσετε την κουβέντα. Φροντίστε να έχετε ένα στυλό πρόχειρο, για να γράψετε πιθανές πληροφορίες στο πίσω μέρος της κάρτας.
Μην απολογείστε για την επαγγελματική σας κάρτα.
Πολύ συχνά οι άνθρωποι απολογούνται, είτε επειδή δεν έχουν επαγγελματική κάρτα, είτε επειδή υπάρχει κάποιο λάθος στην κάρτα τους. Εάν συμβεί αυτό, τότε έχετε χάσει το κύρος σας, και αυτό στέλνει μήνυμα ότι δεν είστε έτοιμοι για σοβαρή δουλειά. Όπως σημειώθηκε σε προηγούμενη παράγραφο, ποτέ μην αποδέχεστε από έναν τυπογράφο κάρτες που έχουν κάποιο λάθος. Εάν διαγράψετε έναν αριθμό τηλεφώνου που είναι τυπωμένος λάθος πάνω στην κάρτα και σημειώσετε στη θέση του το σωστό αριθμό, τότε αυτή σας η κίνηση ισοδυναμεί με την υπογραφή της θανατικής καταδίκης της επιχείρησης σας.

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Τι είναι η αγάπη;

  ΚΑΡΤΕΣ ΚΑΛΛΙΟΠΕΙΑ

  • «Η αγάπη αποτελείται από μία ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα»
    Αριστοτέλης
  • «Στα όνειρα και την αγάπη τα πάντα είναι δυνατά»
    Janos Arnay 
  • «Η νύχτα μου έχει γίνει ένα γλυκό ηλιοβασίλεμα εξαιτίας σου»
    Ibn Abbad
  • «Στην πραγματική αγάπη θέλεις το καλό του προσώπου. Στην ρομαντική αγάπη θέλεις το πρόσωπο»
    Margaret Anderson 
  • « Η αγάπη είναι μία προσωρινή τρέλα. Εκρήγνυται όπως το ηφαίστειο και μετά καταλαγιάζει. Και όταν καταλαγιάσει πρέπει να πάρεις μία απόφαση. Πρέπει να σκεφτείς αν οι ρίζες σας έχουν γίνει τόσο δεμένες που είναι ασύλληπτο πως κάποτε ζούσατε χώρια. Γιατί αυτό είναι αγάπη. Η αγάπη δεν είναι παγερή, δεν είναι ο ενθουσιασμός, δεν είναι οι υποσχέσεις για αιώνιο πάθος. Είναι απλά η «αγάπη» που κάθε ένας από εμάς μπορούμε να πείσουμε τον εαυτό μας ότι την έχουμε.
    Η αγάπη από μόνης της είναι αυτό που μένει όταν ο έρωτας έχει περάσει, και αυτό είναι μία τέχνη και ένα τυχαίο γεγονός. Η μητέρα σου και εγώ το είχαμε, είχαμε ρίζες που μεγάλωναν από κάτω μας, και όταν όλα τα φύλλα έπεσαν από τα κλαδιά μας, ανακαλύψαμε ότι ήμασταν ένα δέντρο και όχι δύο.»
    Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι
  • «Αγάπη είναι η ομορφιά της ψυχής»
    Aγιος Αυγουστίνος
  • «Το φιλί είναι ένα όμορφο κόλπο, που σχεδίασε η φύση, για να σταματούν οι λέξεις όταν τα λόγια είναι περιττά»
    Ingrid Bergmen 
  • «Κάθε λεπτό από την ώρα ενός ερωτευμένου, αξίζει όσο μία ολόκληρη καθημερινή ζωή»
    Aphra Behn 
  • «Τα λόγια σου είναι η τροφή μου, η ανάσα σου το κρασί μου. Είσαι τα πάντα για μένα»
    Sarah Bernhardt 
  • «Στα πιο τρελά όνειρα μου, παίζεις τον ήρωα μου. Στην πιο σκοτεινή ώρα της νύχτας, με σώζεις, και σώνεις τη ζωή μου»
    Bliss and Cerney 
  • «Είσαι τα πάντα για μένα. Τίποτα λιγότερο»
    Ralph Block 
  • «Σ' αγαπώ, σε όλα το βάθη, το ύψη και πλάτη που μπορεί να φτάσει η ψυχή μου»
    Elizabeth Barrett Browning 
  • «Αν αφαιρέσεις την αγάπη, η γη είναι ένας τάφος»
    Robert Browning 
  • «Για να την δεις έπρεπε να την αγαπήσεις, να αγαπήσεις μόνο εκείνη και να την αγαπήσεις για πάντα»
    Robert Burns 
  • «Περπατάει στην Ομορφιά, όπως η νύχτα
    με ατμόσφαιρα χωρίς σύννεφα και ουρανούς μ’ αστέρια
    Και κάθε καλό από σκοτάδι και λάμψη
    συναντούν την όψη της και τη ματιά της..»
    Λόρδος Βύρωνας
  • «Σαν τη μουσική μέσα στα νερά, η αγάπη είναι μία γλυκιά φωνή που ακούω»
    Λόρδος Βύρωνας
  • «Σ’ αγαπώ, όχι για αυτό που είσαι, Αλλά για αυτό που είμαι εγώ όταν είμαι μαζί σου»
    Roy Croft 
  • «Το μόνο αληθινό δώρο είναι μία δόση από εσένα»
    Ralph Waldo Emerson 
  • «Η αγάπη καταλαγιάζει πάνω στα μάτια, και φέρνει μία μαγευτική χάρη στην καρδιά»
    Ευριπίδης
  • «Την αγαπώ και αυτό είναι η αρχή των πάντων»
    F . Scott Fitzgerald .
  • «Αγάπη είναι εκείνη η συνθήκη κατά την οποία η ευτυχία ενός άλλου προσώπου είναι ουσιαστική για τη δική σου»
    Robert Heinlein 
  • «Ότι αισθάνομαι για σένα θυμίζει λιγότερο τη γη και περισσότερο έναν ουρανό χωρίς σύννεφα»
    Victor Hugo (;)
  • «Είναι τόσο εύκολο, Να σκέφτεσαι την Αγάπη, Να μιλάς για την Αγάπη, Να εύχεσαι την Αγάπη, Αλλά δεν είναι πάντα εύκολο, Να αναγνωρίζεις την Αγάπη, Ακόμα και όταν την κρατάμε…Στα χέρια μας»
    Jaka 
  • «Δύο ψυχές μαζί αλλά μία σκέψη, δύο καρδιές που χτυπούν σαν μία»
    John Keats 
  • «Τα καλύτερα και πιο όμορφα πράγματα στον κόσμο δεν μπορείς να τα δεις ή να τα αγγίξεις. Τα αισθάνεσαι μόνο με την καρδιά»
    Helen Keller 
  • «Όταν ήρθες ήσουν σαν κόκκινο κρασί και μέλι, και η γεύση σου ήταν τόσο γλυκιά που έκαψε το στόμα μου»
    Amy Lowell 
  • «Κάνε με αθάνατο με ένα φιλί σου»
    Christopher Marlowe 
  • «Αγάπη είναι το γοητευτικό ηλιοβασίλεμα κάθε καρδιάς»
    Alphonse Marie de la Martine 
  • «Στην αριθμητική της αγάπης, ένα συν ένα κάνουν τα πάντα, και δύο μείον ένα ίσον μηδέν»
    Mignon McLaughlin 
  • «Βλέπω τις ώρες που πέρασα μαζί σου, σαν έναν αρωματισμένο κήπο, με ένα αχνή λάμψη και ένα πηγάδι να τραγουδάει…εσύ και μόνο εσύ με κάνεις να νιώθω ότι είμαι ζωντανός…’λλοι άντρες, ξέρω, ότι έχουν δει αγγέλους αλλά εγώ είδα αυτά, και αυτή η τέχνη είναι αρκετή»
    George Moore 
  • «Στην αγάπη υπάρχουν δύο πράγματα: σώματα και λέξεις»
    Joyce Carol Oates 
  • «Έγινα ένας νερόμυλος, που γυρίζει και σε γεύεται, όσο τα νερά κινούνται»
    Rumi 
  • «Μου λείπεις περισσότερο από όσο θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ, και σκέψου ότι ήμουν προετοιμασμένος γι’ αυτό»
    Vita SackvilleWest 
  • «Η ζωή μας έμαθε ότι αγάπη δεν είναι να κοιτάζει ο ένας τον άλλον, αλλά να κοιτάζουν και οι δύο προς την ίδια κατεύθυνση»
    Antoine de Saint Exupery 
  • «Μόνο με την καρδιά μπορείς να δεις καθαρά τα πράγματα: Αυτό που έχει αξία δεν φαίνεται με τα μάτια»
    Antoine de Saint Exupery 
  • «Υπάρχει μόνο μία χαρά στη ζωή, να αγαπάς και να αγαπιέσαι»
    George Sand 
  • «Κάποιες φορές όταν σε κοιτάζω μου κόβεται η ανάσα, και όλα τα πράγματα που θέλω να πω, δεν βρίσκουν φωνή. Μετά, μέσα στην απόλυτη σιωπή, ελπίζω ότι τα μάτια μου θα μιλήσουν όπως η καρδιά μου»
    Robert Sexton 
  • «Η καρδιά μου είναι πάντα στην υπηρεσία σου»
    William Shakespeare 
  • «Αγάπη είναι να ανακαλύπτουμε τους εαυτούς μας σε άλλους και η λάμψη αυτής της αναγνώρισης»
    Alexander Smith 
  • «Το να αγαπάς είναι να παίρνεις μία γεύση από τον παράδεισο»
    Karen Sunde 
  • «Αγάπη είναι η φιλία μέσα στη φωτιά»
    Jeremy Taylor 
  • «Μέσα σε σένα χάνομαι. Χωρίς εσένα πιάνω τον εαυτό μου να θέλει να χαθεί ξανά»
    'Aγνωστος
  • «Κάπου υπάρχει κάποιος που ονειρεύεται το χαμόγελο σου...»
    'Aγνωστος
  • «Βλέπω τα πιο αχνά μου αστέρια στα μάτια σου. Με λιώνουν όπως ο ήλιος το χιόνι»
    'Aγνωστος
  • «Το τριαντάφυλλο ψιθυρίζει την αγάπη, σε μία γλώσσα άγνωστη στην καρδιά»
    'Aγνωστος
  • «Να είμαστε φίλοι είναι αυτό που πάντα ήθελα. Να είμαστε ζευγάρι είναι αυτό που πάντα ονειρευόμουν»
    'Aγνωστος
  • «Αν μπορούσα να φτάσω και να κρατήσω ένα αστέρι κάθε φορά που με έκανες να γελώ, θα κρατούσα όλο τον ουρανό της νύχτας στην παλάμη του χεριού μου»
    'Aγνωστος
  • «Αν με αγαπάς μόνο στα όνειρα μου, άσε με να κοιμηθώ για πάντα»
    'Aγνωστος
  • «Φίλησε με και θα δεις τα αστέρια, αγάπησε με και θα σου τα δώσω»
    'Aγνωστος


Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Οι Έλληνες προτιμούν τα αρχαία ονόματα



Ολο και περισσότεροι γονείς επιλέγουν για τα παιδιά τους αρχαία ή σύνθετα ονόματα αντί για θρησκευτικά.

«Είχαμε μια δυσκολία στην επιλογή ονόματος της πρωτότοκης κόρης μας, καθώς το όνομα της πεθεράς μου- που θέλαμε να της δώσουμε- δεν ήταν τόσο εύηχο και είχε ήδη δοθεί από τον κουνιάδο μου. Ετσι, προχωρήσαμε στον συνδυασμό των αρχικών συλλαβών των ονομάτων των γονιών μας κι έπειτα από πολλή σκέψη καταλήξαμε στο Βαλέρια».

Η κ. Νάγια Παπανδρέου ζει στη Θεσσαλονίκη, είναι δικηγόρος και μητέρα δύο κοριτσιών, της 10χρονης Βαλέριας και της 7χρονης Αλεξίας.

«Προβληματιστήκαμε πολύ πριν καταλήξουμε στο όνομα της πρώτης μας κόρης», λέει η 35χρονη μητέρα και εξηγεί «”Βα” από το Βαρβάρα, που λένε την πεθερά μου, συν “αλε” από το Αλέξης, που ονομάζεται ο πεθερός μου, και “ρ” που εμπεριέχεται στο όνομα του πατέρα μου, Αλέξανδρος. Ολα αυτά σε συνδυασμό με την κατάληξη “ια” από το όνομα της μητέρας μου, Σοφίας, οδηγούν στο όνομα Βαλέρια».

Η επιλογή ωστόσο αποδείχθηκε πιο εύκολη για το όνομα της μικρότερης κόρης του ζευγαριού, μιας και ο σύζυγος της κ. Παπανδρέου ήθελε να τηρηθούν οι παραδόσεις και να ικανοποιηθούν οι παππούδες. «Ο σύζυγός μου από το πρώτο παιδί ήθελε να δώσουμε το όνομα του πατέρα του, επειδή ήταν κορίτσι όμως το αφήσαμε περιμένοντας μήπως το επόμενο παιδί ήταν αγόρι. Τελικά, το όνομα δόθηκε στη μικρότερη κόρη μας, Αλεξία», λέει. Η παράδοση που θέλει τα παιδιά όταν βαφτίζονται να παίρνουν τα ονόματα των παππούδων και των γιαγιάδων ακολουθείται πλέον ολοένα και λιγότερο. Η σύγχρονη τάση είναι να αναζητώνται ονόματα προερχόμενα από την αρχαία Ελλάδα, εύηχα ή με ιδιαίτερη σημασία και ερμηνεία για το ζευγάρι. Πάντως, το όνομα που επιλέγεται τελικά δείχνει πράγματα για το παιδί και το οικογενειακό του περιβάλλον. «Τα μικρά ονόματα είναι ο καθρέφτης των ανθρώπων» σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο κ. Χαράλαμπο Στέρτσο, «και μέσα από αυτά μπορεί να κατανοήσει κάποιος το άτομο ή την οικογενειακή του κατάσταση. Όσο πιο παραδοσιακή είναι η κοινωνία τόσο περισσότερο ακολουθείται η συνήθεια να δίνονται τα ονόματα των παππούδων ή των γιαγιάδων. Σε άλλες περιπτώσεις, όπου το μορφωτικό επίπεδο των γονιών είναι πιο υψηλό ή οι οικογενειακοί δεσμοί πιο χαλαροί, δίνονται συχνότερα αρχαιοελληνικά ονόματα- ή διπλά- σηματοδοτώντας με τον τρόπο αυτό μία καινούργια αρχή», λέει και συμπληρώνει ότι τα ζευγάρια που έχουν πιο ανανεωτική διάθεση στρέφονται συνήθως σε εντελώς ασυνήθιστα και ξένα προς το οικογενειακό περιβάλλον ονόματα.

«Εάν διακρίνουμε τα βαφτιστικά ονόματα ως προς την προέλευσή τους σε αρχαιοελληνικής, θρησκευτικής, βυζαντινής και λαϊκής παράδοσης, εκείνο που θα μπορούσαμε να πούμε με σχετική ασφάλεια είναι η διαχρονική επικράτηση των θρησκειωνυμίων- όπως για παράδειγμα Γιώργος- Γεωργία, ΓιάννηςΓιάννα, Κώστας- Κωνσταντίνα, Μάριος- Μαρία. Από εκεί και πέρα, με κάποιες επιμέρους διαπιστώσεις, φαίνεται ότι τόσο τα λαϊκά- όπως Λεμονιά, Ασημίνα, Κρυστάλλω, Μαλαματένια, Αγορίτσα- όσο και τα βυζαντινά ονόματα- Ρήγας, Βασιλοπούλα, Σουλτάνα- τελούν υπό συρρίκνωση τόσο στα αστικά κέντρα όσο και στην επαρχία. Το γεγονός αυτό ενδεχομένως αντικατοπτρίζει μια γενικότερη απομάκρυνσή μας από τον βυζαντινό και λαϊκό πολιτισμό», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Ξενοφών Τζαβάρας, ονοματολόγος- γλωσσολόγος και γενικός γραμματέας της Ελληνικής Ονοματολογικής Εταιρείας.

Οπως επισημαίνει ο κ. Τζαβάρας, το κενό που δημιουργείται από τη βαθμιαία συρρίκνωση θρησκευτικών και βυζαντινών ονομάτων φαίνεται ότι καλύπτεται κυρίως από τα ονόματα αρχαιοελληνικής προέλευσης που πηγάζουν από την ελληνική μυθολογία και ιστορία, όπως για παράδειγμα Αλκμήνη, Ανδρομάχη, Ιφιγένεια, Αριστομένης. «Αυτά τα ονόματα μοιάζει να κατακτούν τα τελευταία χρόνια έδαφος στον χώρο της ονοματοθεσίας κυρίως στα αστικά κέντρα. Οι γονείς, μάλιστα, φαίνεται να προέρχονται συνήθως από τη μέση- ανώτερη εκπαιδευτικά, κοινωνικά, οικονομικά τάξη», λέει.

Σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα της Ελληνικής Ονοματολογικής Εταιρείας, αυτό το συμπέρασμα δεν πηγάζει από κάποια επίσημη έρευνα αλλά ερμηνεύεται συνδυαστικά, αφενός ως αποτέλεσμα της γενικότερης χαλάρωσης των οικογενειακών δεσμών, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα, με άμεση συνέπεια τη μη αυστηρή τήρηση της παράδοσης κι αφετέρου του καλύτερου μορφωτικού επιπέδου των γονέων. Προσθέτει δε ότι «η παρατηρούμενη συχνή ύπαρξη διπλών ονομάτων, αρχαιοελληνικής και θρησκευτικής προέλευσης, όπως Γεωργία- Ξανθίππη, ίσως υποδηλώνει την προσπάθεια συνδυασμού της παραδοσιακής εθιμικής ονοματοθεσίας με τη διάθεση επέκτασης αρχαιοελληνικών και σπάνιων ονομάτων».

Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΚΑΙ Η ΓΙΑΓΙΑ

Οσο πιο παραδοσιακή είναι η κοινωνία τόσο περισσότερο ακολουθείται η συνήθεια να δίνονται τα ονόματα των παππούδων ή των γιαγιάδων

«Ανταμοιβή στους γονείς μας»

ΠΙΣΤΗ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ φαίνεται να είναι και η νηπιαγωγός κ. Βούλα Σούτα, η οποία πριν από λίγες μέρες έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο κοριτσάκι- η βάφτισή του προγραμματίζεται για τον ερχόμενο Σεπτέμβριο. Όπως επισημαίνει η 32χρονη, θέλει να αποφύγει τη μόδα της εποχής, η οποία επιτάσσει δύο ονόματα για το μωρό, το ένα εκ των δύο μάλιστα, αρχαιοελληνικό. «Θα δώσουμε στην κόρη μου το όνομα Κλειώ, όπως λένε και τη μητέρα μου, περιμένοντας ότι το δεύτερο παιδί θα είναι αγοράκι και τότε θα το ονομάσουμε Ιωάννη, όπως τον πεθερό μου». «Πρόκειται για μια γενικότερη ανταμοιβή στους γονείς μας» λέει η κ. Σούτα, τονίζοντας ωστόσο ότι καμία πλευρά δεν πίεσε ούτε εκείνη ούτε και τον σύζυγό της να δώσουν συγκεκριμένο όνομα. «Είμαι σίγουρη ότι οι οικογένειές μας δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα, ακόμα κι αν δίναμε στην κόρη μας ένα άσχετο όνομα. Απ΄ την άλλη, καταλαβαίνω ότι είναι όμορφο να παίρνει ένα εγγονάκι το όνομά σου, και στο μέλλον είναι κάτι που κι εμένα θα μου άρεσε. Σε αντίθετη περίπτωση, πάντως, σίγουρα δεν θα θύμωνα».

Η ενετοκρατία και οι μικροί… Βενιζέλοι

ΣΤΕΝΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΗ ΩΣΤΟΣΟ, φαίνεται ότι είναι η επιλογή ονόματος με κοινωνικούς, οικονομικοπολιτικούς και ιστορικούς παράγοντες, «η αλλαγή των οποίων ασκεί επίδραση στον τρόπο που αποφασίζει κάποιος να επιλέξει όνομα για το παιδί του. Για παράδειγμα, παρατηρείται σημαντικός αριθμός ονομάτων ξενικής και μάλιστα λατινογενούς προέλευσης, κυρίως σε περιοχές βενετοκρατούμενες. Ενδεικτικά παραδείγματα αποτελούν τα Επτάνησα και τα νησιά του Αιγαίου καθώς και τα ονόματα: Ανεζινιώ, Φλόρα, Γιακουμής, Λορέντζος, Μαριέττα, Φρατζέσκος», λέει ο κ. Τζαβάρας.
Οπως επισημαίνει ο κ. Στέρτσος, πολλές φορές οι πολιτικές, ιστορικές συνθήκες και έριδες επηρεάζουν την επιλογή ονόματος. «Στο παρελθόν, πολλοί υποστηρικτές του Βενιζέλου έδιναν στο παιδί τους το όνομα Βενιζέλος, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο είτε τη φιλοδοξία τους να μοιάσει το παιδί στον συγκεκριμένο πολιτικό είτε την πολιτική τους ταυτότητα», αναφέρει και συμπληρώνει ότι αντίστοιχο παραδείγμα είναι το όνομα Αλέξανδρος κατά τη δεκαετία του ΄90, όταν είχε ξεσπάσει το Μακεδονικό. «Οταν οι πολιτικές συνθήκες έχουν οξυνθεί, παρατηρείται η τάση να δίνονται ονόματα πολιτικών. Αυτό ωστόσο είναι κάτι που δεν ισχύει ιδιαίτερα στις μέρες μας, μιας και οι άνθρωποι μένουν περισσότερο ανεπηρέαστοι και είναι πιο ανεκτικοί απέναντι στην πολιτική».

«Αγγλοποίηση»

Μία ακόμα, ολοένα και αυξανόμενη τάση είναι σύμφωνα με τον κ. Νικόλαο Κοντοσόπουλο, μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Ονοματολογικής Εταιρείας, η «αγγλοποίηση» των βαφτιστικών ονομάτων. Παράδειγμα στην περίπτωση αυτή μπορεί να αποτελέσει το όνομα «Αντζελα», αντί για το ελληνικό «Αγγελική».
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ


Δείτε Περισσότερα: http://www.otherside.gr/2010/04/oi-ellines-protimoun-ta-arxaia-onomata/#ixzz1ColFNvuX



ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ.. ΠΡΟΙΟΝΤΑΠΡΟΣΦΟΡΕΣΣΥΝΤΟΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Γέννηση - Βάπτιση


Γέννηση - Βάπτιση

Ο κύκλος της ζωής του ανθρώπου ξεκινά με τη Γέννηση (άφιξη). Ο ερχομός ενός παιδιού στη ζωή καθώς και η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου είναι γεγονότα που σημαδεύουν βαθιά τη ζωή μας. Ήταν αναπόφευκτο, λοιπόν να συσχετιστεί μια πληθώρα εθίμων και δεισιδαιμονιών με τα δύο αυτά σημαντικά γεγονότα, τη γέννηση και το θάνατο.

ü      Έθιμα Εγκυμοσύνης

Από την εγκυμοσύνη της ακόμη η γυναίκα έπρεπε να είναι προσεκτική στο κάθε τι. Αυτό βέβαια ήταν αρκετά δύσκολο μιας και οι δουλειές του σπιτιού ήταν πάρα πολλές και τις περισσότερες από αυτές έπρεπε να τις κάνει η ίδια. Δεν έλειπαν βέβαια και οι φορές που έπρεπε να πάνε στα χωράφια, όπου μερικές μάλιστα γεννούσαν εκεί. Η έγκυος γυναίκα λοιπόν, συνέχιζε να ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού και να δουλεύει στα χωράφια σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Δεν έπρεπε όμως να βγαίνει έξω το βράδυ, κυρίως από τον έκτο μέχρι τον ένατο μήνα της εγκυμοσύνης της, συνήθεια που επικρατεί και σήμερα. Απέφευγε επίσης να πηγαίνει στις κηδείες. Η εξήγηση για μας σήμερα είναι απλή: Μια έντονη συγκίνηση ίσως γινόταν η αιτία για μια άσχημη εξέλιξη της εγκυμοσύνης, πράγμα που θα είχε επιπτώσεις και στο ίδιο το μωρό. Οι χωρικοί όμως, άνθρωποι απλοί, έδιναν απλούστερη ερμηνεία: Η έγκυος, που παραβρίσκονταν σε κηδεία, γεννούσε μωρό με έντονη κιτρινάδα αν μετά την κηδεία δεν ακουμπούσε κάτι σιδερένιο ή πράσινο χρώμα. Τις κηδείες έπρεπε να αποφεύγει μια γυναίκα μέχρι να σαραντίσει. Η έντονη συγκίνηση θα μπορούσε να μειώσει ή να σταματήσει το γάλα της και ο θηλασμός -αν λάβουμε υπόψη μας ότι συχνά ξεπερνούσε ακόμη τα δύο χρόνια- ήταν ύψιστης σημασίας για τη μητέρα και το παιδί.
Οι στείρες γυναίκες πάντως, αύξαναν τις πιθανότητές τους να πιάσουν παιδί, αν έτρωγαν πίτα από φούρνο που άναβε πρώτη φορά. Αν πάλι έκανε παιδιά, αλλά όλο κορίτσια, θα μπορούσε να βαφτίσει αγόρι για αλλάξει και τη δική της τύχη ή να δώσει στο τελευταίο της κορίτσι, το όνομα Σταμάτα ή Αγόρω, για ευνόητους λόγους. Όταν μείνει έγκυος μια γυναίκα, αν έχει διάθεση να τρώει γλυκά θα κάνει αγόρι, ενώ αν θέλει ξινά, κορίτσι. Οι έγκυες προστατεύονται από τον Άγιο Ελευθέριο (καλή λευτεριά = καλή γέννα) και τιμούν επίσης και τον Άγιο Ευστάθιο για να «σταθεί» (να ζήσει) το παιδί, τον Άγιο Σπυρίδωνα, για να μην έχει σπυριά και τον Άγιο Συμεών για να μην έχει κάποιο σημάδι ή ελάττωμα. Λένε μάλιστα ότι αν τη μέρα της γιορτής του η έγκυος τρομάξει κι ακουμπήσει κάποιο μέλος του σώματός της, το παιδί θα γεννηθεί με σημάδι στο αντίστοιχο μέλος.

ü      Έθιμα Γέννας

Τα παλαιότερα χρόνια οι γυναίκες γεννούσαν στο σπίτι τους. Στη γέννα παρείχε τις απαραίτητες φροντίδες μια γυναίκα του χωριού, συνήθως ηλικιωμένη, που είχε σχετική πείρα και έπαιζε το ρόλο της μαμής. Όταν μια γυναίκα ήταν έτοιμη να γεννήσει, η πεθερά της καλούσε τη μαία του χωριού. Σύμφωνα με μια παράδοση, η μαία ερχόταν κρατώντας τρία καλάμια στο χέρι της και έχοντας στο στόμα λίγο νερό. Όταν έμπαινε στο δωμάτιο της ετοιμόγεννης, κατάπινε λίγο νερό, ενώ με το υπόλοιπο ράντιζε την κοιλιά της προοριζόμενης μητέρας. Στη συνέχεια, έπαιρνε ένα αβγό και το περνούσε τρεις φορές, γύρω από την κοιλιά της γυναίκας. Στο τέλος, το τοποθετούσε στα πόδια της και η ετοιμόγεννη το έσπαζε με το δεξί της πόδι. Όλη αυτή η διαδικασία γινόταν για να εξασφαλιστεί μια ανώδυνη γέννα. Η ετοιμόγεννη γυναίκα καθόταν σε ένα σκαμνί, για να είναι πιο εύκολη η γέννα. Η μαμή έβγαζε το μωρό, έκοβε τον ομφάλιο λώρο με μια μεταξωτή κλωστή, γνωστοποιούσε το φύλο του στη μητέρα και τους συγγενείς, καθάριζε το μωρό και τύλιγε τον ομφαλό του με λίγα μαλλιά, που είχαν κόψει από τη μητέρα. Έτσι έμενε μέχρι να πέσει ο ομφαλός του. Η ίδια γυναίκα το έντυνε. Στη συνέχεια, το άφηνε στο κρεβατάκι του. Δίπλα του τοποθετούσε μια σκούπα, ένα φαράσι, λίγο ψωμί και λίγο αλάτι. Χαρακτηριστικό είναι ότι τότε φάσκιωναν τα μωρά για αρκετό χρονικό διάστημα. Το πρώτο γάλα έπινε το μωρό από κάποια γυναίκα του χωριού, η οποία θήλαζε και το δικό της παιδί. Μελλοντικά τα δύο παιδιά συνδέονταν ψυχικά σαν αδέλφια και η γυναίκα θεωρούνταν παραμάνα.
Τρεις ημέρες μετά τη γέννηση του μωρού το επισκεπτόταν στο σπίτι η γυναίκα που είχε βοηθήσει στη γέννα. Του έκανε το πρώτο μπάνιο και του χάριζε κάτι, συνήθως ένα ζευγάρι πιτζάμες. Σε κάποια μέρη, τη τέταρτη μέρα μετά τη γέννα, η λεχώνα αφού άλλαζε ρούχα, πήγαινε με το μωρό και τη πεθερά της στο ποτάμι του χωριού. Μαζί τους, έπαιρναν μια αλλαξιά ρούχα για το μωρό, αγγείο για το νερό, λίγο ψωμί, κρεμμύδι και αλάτι. Όταν έφταναν στο ποτάμι, γέμιζε η μητέρα το αγγείο με νερό, βουτούσε το ψωμί τρεις φορές στο ποτάμι, αλάτιζε το κρεμμύδι και το έτρωγε μαζί με το ψωμί. Έπειτα έπινε λίγο νερό από το αγγείο, στρεφόταν προς την ανατολή και μουρμούριζε τα εξής λόγια: «Όπως βγαίνει ο ήλιος, έτσι να βγαίνει και το γάλα». Μετά έδινε στο μωρό να πιει λίγο νερό. Στη συνέχεια καθόταν τρεις μέρες στο σπίτι, πριν πάει να δουλέψει στους αγρούς. Μετά από όλα αυτά, επισκέπτονταν τη μητέρα στο σπίτι, φέρνοντας δώρα για το μωρό. Την αρχή έκανε η μαία, η οποία έφερνε στη μητέρα ένα καρβέλι ψωμί, τηγανίτες, άσπρο πανί και διάφορα ρουχαλάκια. Η μητέρα του μωρού της χάριζε ένα σαπούνι, μια ποδιά και ένα πουκάμισο. Η ίδια γυναίκα μετά από μια βδομάδα έβαζε στάχτη με ούζο στη πλάτη του μωρού, αν αυτό είχε κιτρινάδα και με ένα ξυράφι του ξύριζε ελαφρά την πλάτη. Η λεχώνα τις πρώτες μέρες ποτέ δεν έπρεπε να κοιμάται μόνη καθώς είναι επιρρεπής στα κακά πνεύματα.


ü      Έθιμα Λοχείας

Και η λοχεία, περίοδος δύσκολη και κουραστική για μια γυναίκα, που την καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτη σωματικά και ψυχικά, είχε τους άγραφους κανόνες της. Είναι αξιοσημείωτο ότι πολλά ήταν αυτά που έπρεπε να αποφεύγει μια λεχώνα, για να μη της κοπεί το γάλα. Η λεχώνα λοιπόν δεν έπρεπε να δέχεται επισκέψεις μετά τη δύση του ήλιου, δοξασία που κυριαρχεί και στις μέρες μας, ακόμα και στις πόλεις. Όσοι επισκέπτονταν το σπίτι της λεχώνας της πήγαιναν κρασί ή τηγανίτες και, αν την επισκέπτονταν μετά τη δύση του ήλιου, δεν έπρεπε να πάρουν τίποτε από το σπίτι της. Δεν επιτρέπονταν να αφήσει η λεχώνα έξω απλωμένα ρούχα δικά της ή του μωρού μετά τη δύση του ήλιου. Αν τύχαινε μια λεχώνα να συναντήσει άλλη λεχώνα έπρεπε να της γυρίσει την πλάτη. Η λεχώνα δεν έπρεπε να φυσά τη φωτιά, ακόμη έπρεπε να έχει τη φτέρνα της ανάμεσα στα σκέλια, όταν καθόταν καταγής. Πριν σαραντίσει μια μητέρα δεν έβγαινε από το σπίτι της, συνήθεια που τηρείται συχνά και στις μέρες μας. Όταν σαράντιζε πήγαινε με την οικογένειά της στο σπίτι της μητέρας της, η οποία τους έκανε το τραπέζι. Μετά το σαράντισμα μπορούσαν η μητέρα και το μωρό να πάνε στην εκκλησία. Η γυναίκα στις 40 αυτές ημέρες δεν έπρεπε να έχει επαφή με τον άνδρα της, γιατί αν αυτό συνέβαινε όταν έπαιρνε τον σαραντισμό, απ' την εκκλησία (ειδική ευχή όπου ο Ιερέας διαβάζει στο βρέφος και στη μητέρα. Αν το βρέφος είναι αγόρι, το παίρνει μαζί του στο Ιερό), λέγανε γύρισε η σκύλα με το σκυλάκι της, ενώ αν δεν είχε επαφή, λέγανε γύρισε η Παναγία με το μωρό της. Τέτοιες ήταν οι οδηγίες για να είναι αυτή και το μωρό για πάντα υγιείς. Οι μητέρες απέφευγαν να βγάζουν το μωρό τους έξω τη νύχτα, για να μην αρρωσταίνουν και να μη ματιάζονται από τους ζηλιάρηδες.
Το πρώτο δόντι ενός μωρού έφερνε και φέρνει ξεχωριστή χαρά στην οικογένειά του. Όταν, λοιπόν εντόπιζαν το πρώτο δόντι, η μητέρα του έβραζε σιτάρι και το έβαζε σε ένα ταψί, για να γιορτάσουν το ευχάριστο συμβάν. Πάνω τοποθετούσε διάφορα αντικείμενα όπως στυλό, ψαλίδι, σφυρί και με βάση το αντικείμενο που το μωρό θα έπιανε πρώτο στο χέρι του, οι συγγενείς προσπαθούσαν να προσδιορίσουν το επάγγελμα που αυτό θα ήθελε να ακολουθήσει μελλοντικά. Πρόκειται για έθιμο που πολλοί τηρούν και σήμερα. Αλλά και στα πρώτα βηματάκια του παιδιού δίνονταν μεγάλη σημασία. Όταν αυτό έκανε τα πρώτα του βήματα, του έβαζαν δύο ελαφρά ξύλα κάτω από τις μασχάλες του, με τα οποία έπρεπε να περπατήσει για λίγο. Η μητέρα του παιδιού στη συνέχεια ζύμωνε ψωμί, έβαζε τα ξύλα στη σόμπα και έψηνε εκεί το ψωμί το οποίο το μοίραζε σε συγγενείς και φίλους. Το έθιμο αυτό δεν το συναντάμε σήμερα.


ü      Έθιμα Βάπτισης

Συνήθιζαν κάποτε να βαπτίζουν τα μωρά όταν ήταν δεκαπέντε περίπου ημερών και άλλοτε όταν ήταν δύο ή τριών μηνών. Σήμερα συνήθως βαπτίζουν τα μωρά όταν είναι λίγο μεγαλύτερα. Την Τετάρτη πριν τη βάπτιση οι γιαγιάδες του καλούσαν τους συγγενείς και φίλους της οικογένειας δίνοντάς τους ψωμί. Σήμερα τους καλούν οι γονείς με πρόσκληση και συχνά με κουλούρια. Αξιοσημείωτη είναι η απουσία των γονέων του μωρού τα παλαιότερα χρόνια από την Εκκλησία, όπου γίνονταν η βάπτιση. Το πρωί της Κυριακής η γιαγιά του μωρού, συνήθως η μητέρα του γαμπρού, το πήγαινε στην Εκκλησία, για να βαπτιστεί. Παλιά, η νονά ήταν πάντα η ίδια στην οικογένεια και αυτό συνεχιζόταν από γενιά σε γενιά.
Η νονά έπαιρνε το λαδόπανο, την αλλαξιά, μία φορεσιά και τις λαμπάδες. Το όνομά του ήταν τις περισσότερες φορές επιλογή του νονού ή της νονάς του και κάποτε δεν το γνώριζαν ούτε και οι ίδιοι οι γονείς του. Σε κάποια μέρη το όνομα αποφασίζονταν από τους γονείς του πατέρα. Όταν λοιπόν αναγγέλλονταν στη Εκκλησία το όνομα του μωρού, έτρεχαν τα παιδιά να το γνωστοποιήσουν και στους γονείς του. Αυτοί έδιναν χρήματα σε όποιο παιδί τους έλεγε πρώτο το όνομα. Σήμερα βέβαια οι γονείς το επιλέγουν και δίνουν συχνά στα παιδιά τους το όνομα κάποιου παππού ή γιαγιάς του. Οι γονείς είναι παρόντες στη βάπτιση του παιδιού. Όταν τελειώσει το μυστήριο, η μητέρα σκύβει, κάμει 3 μετάνοιες στο νονό, του φιλεί το χέρι και παραλαμβάνει το παιδί. Μετά το μυστήριο της βάπτισης οι καλεσμένοι τρώγανε και γλεντούσαν στο σπίτι των γονέων του παιδιού. Η οικογένεια συνήθιζε να ψήνει κατσίκι για το σκοπό αυτό, ενώ σε περίοδο νηστείας οι γυναίκες έβραζαν φασόλια ή καλαμπόκι. Αλλά και οι καλεσμένες γυναίκες μαγείρευαν διάφορα φαγητά και τα έφερναν στο τραπέζι. Το γλυκό που κερνούσαν και στην περίπτωση αυτή ήταν ο μπακλαβάς. Σήμερα το σχετικό τραπέζι γίνεται σε κάποια ταβέρνα. Συνήθιζαν και συνηθίζουν να βγάζουν κάποιο δίσκο κατά τη διάρκεια του φαγητού, όπου οι καλεσμένοι έριχναν κάποιο χρηματικό ποσό για το μωρό.
Άλλο ένα γλέντι γινόταν και μετά από 3 ημέρες, μόνο για τις γυναίκες, όταν η νονά έβγαζε το μωρό από το λάδι. Κατά τη διάρκεια του ξελαδώματος έβαζε ένα αυγό στο νερό, για να είναι ατελείωτες οι μέρες του όπως δεν έχει αρχή και τέλος το αυγό. Επίσης έριχναν μέσα στη σκάφη του μωρού χρήματα για να είναι αγαπητό όπως το χρήμα, λέγοντας ο καθένας και τις ευχές του. Το πρώτο Πάσχα μετά τη βάπτιση του παιδιού οι γονείς του επισκέπτονταν το νονό και τη νονά, χαρίζοντάς τους ένα αρνί σαν ένδειξη σεβασμού και εκτίμησης, μια και ο νονός θεωρείται πνευματικός πατέρας του παιδιού και η νονά πνευματική του μητέρα. Ο νονός με τη σειρά του χάριζε στο βαπτιστικό του κάποιο ρούχο. Σήμερα συνηθίζεται να επισκέπτονται και ο νονός και η νονά το βαπτιστικό τους, χαρίζοντάς του ένα δώρο και τη λαμπριάτικη λαμπάδα του. Αυτό γίνεται μέχρι τα 12 χρόνια περίπου του παιδιού. Μέσα σε όλα αυτά τα έθιμα, υπήρχαν και πολλές λαϊκές αντιλήψεις για τους άτεκνους. Συχνά εφαρμόζονταν παραδοσιακές μέθοδοι θεραπείας της στειρότητας για παράδειγμα με βότανα.
Χαρακτηριστικό που συνδέει τη γέννηση με το θάνατο είναι το διάστημα του Σαραντισμού. Σαράντα μέρες ως κανονική περίοδος μετάβασης του νεογέννητου στον κόσμο των ζωντανών και του πεθαμένου στον κόσμο των νεκρών. Δεν είναι λίγες η φορές που άτεκνα ζευγάρια ή με προβλήματα στην εγκυμοσύνη, κάνουν Tάξιμο στους άγιους και κυρίως στην Παναγία για απόκτηση υγιούς παιδιού. Έτσι πολλές φορές μπορεί ένα παιδί να ονομαστεί από τον άγιο - προστάτη του ή να πάρει κάποιο επίθετο της Παναγίας σαν όνομα, όπως το Τσαμπίκος και Τσαμπίκα, χαρακτηριστικά ονόματα από την Παναγία την Τσαμπίκα στη Ρόδο. Άλλα έθιμα απαιτούν το παιδί να μην κουρευτεί μέχρι τη βάπτισή του. Ακόμα και τα νύχια του που κόβονται πριν τη βάπτιση, θα πρέπει να φυλαχτούν και να ριχθούν στην κολυμπήθρα. Παλιά, ο τρόπος επιλογής του αναδόχου ήταν απλός: το πρώτο παιδί μιας οικογένειας, το βάπτιζε αυτός που ήταν κουμπάρος στο γάμο του ζευγαριού. Σήμερα αυτό το έθιμο δεν ακολουθείται πάντα, ανάλογα με τις επιθυμίες των γονέων. Επίσης σε πολλά μέρη συνηθιζόταν, ο νονός ή η νονά να είναι ένας θείος ή θεία του μωρού. Εάν κάποιος ξεκινήσει να βαφτίζει παιδιά, πρέπει όλα του τα βαφτιστήρια να είναι του ίδιου φύλου, δηλαδή όλα αγόρια ή όλα κορίτσια. Αυτό συμβαίνει γιατί τα βαφτιστήρια, όντας πνευματικά παιδιά του ίδιου ανθρώπου, θεωρούνται αδέλφια και γι' αυτό δεν θα επιτρεπόταν ένας πιθανός γάμος μεταξύ τους. Αν τα βαφτιστήρια είναι όλα του ίδιου φύλου, δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα.

Ημερομηνίες που δεν γίνονται γάμοι(εκκλησία)



Με αφορμή ερωτήσεις αναγνωστών που έχουμε απαντήσει κατά καιρούς, σχετικά με τις ημερομηνίες στις οποίες δεν γίνονται γάμοι, ετοιμάσαμε το συγκεκριμένο άρθρο για να βρίσκετε όλοι σας εύκολα την απάντηση και να κάνετε εγκαίρως τον προγραμματισμό σας.
Ημερομηνίες που δεν γίνονται γάμοι
ScreenShot από το εργαλείο My Calendar

Ημερομηνίες στις οποίες δεν γίνονται γάμοι

  • Από 18 ως 25 Δεκεμβρίου (Νηστεία Χριστουγέννων)
  • 6 Ιανουαρίου (Θεοφάνεια - Ημέρα των Φώτων)
  • Για 50 ημέρες πριν από το Πάσχα (Σαρακοστή)
    • Τα Ψυχοσάββατα (Αν είναι μέσα στη Σαρακοστή)
    • Του Αγίου Πνεύματος (Δευτέρα, Κινητή γιορτή, 50η ημέρα μετά το Πάσχα)
    • Από 1 ως 15 Αυγούστου (Νηστεία Δεκαπενταύγουστου)
    • 29 Αυγούστου (Αποτομή Τιμίας Κεφαλής Προδρόμου, Θεοπίστης Οσίας)
    • 14 Σεπτεμβρίου (Ύψωση του Τιμίου Σταυρού)
    Επίσης, ανάλογα με τον Ιερό Ναό, δεν τελούνται γάμοι σε ειδικές ημερομηνίες, όπως για παράδειγμα η ημέρα που γιορτάζει ο Ναός.
    Μόνο για λόγους εξαιρετικής ανάγκης μπορεί να δοθεί ειδική άδεια για να τελεστεί γάμος κάποια από τις παραπάνω ημερομηνίες.
    Βέβαια, επειδή οι Μητροπόλεις λειτουργούν αυτόνομα, κάποιες μπορεί να είναι ελαστικές σε κάποιες ημερομηνίες και τελικά να επιτρέπουν την τέλεση γάμου, παρόλο που ο γενικός κανόνας το απαγορεύει. Έτσι, για να είστε απόλυτα σίγουροι, θα πρέπει να ρωτάτε τη συγκεκριμένη Μητρόπολη στην οποία ανήκει ο Ναός που επιθυμείτε να γίνει ο γάμος σας.
    Για το τέλειος γάμος
    Βιβή Κωτούλα

    Γαμήλιο Ταξίδι



    10 πράγματα που πρέπει να θυμάσαι
    Με τόσο τρέξιμο για την πιο ευτυχισμένη ζωή της στιγμής σου είναι λογικό να ξεχάσεις μερικά πράγματα. Ιδ
    ίως η προετοιμασία για το γαμήλιο ταξίδι είναι ίσως από τα τελευταία πράγματα που έχει χρόνο να σκεφτεί το ζευγάρι. Το Onlylove σου προτείνει μία λίστα με 10 πράγματα που θα πρέπει να θυμηθείς για το πιο ρομαντικό σου ταξίδι.
    • Ετοίμασε τη βαλίτσα όσο πιο νωρίς μπορείς. Είναι καλύτερα να είσαστε έτοιμοι πολλές μέρες πριν παρά να τρέχετε τελευταία στιγμή.
    • Κρατήστε πολύ καιρό πριν μία λίστα με τα πράγματα που δεν πρέπει να ξεχάσετε. Κάθε φορά που θυμόσαστε κάτι μπορείτε να το προσθέτετε στη λίστα. Στο τέλος διαγράφετε ότι έχει τακτοποιηθεί.
    • Ζητήστε στους φίλους σας να σας βοηθήσουν με τις εκκρεμότητες του σπιτιού μετά το γάμο. Μπορούν να συγκεντρώσουν τα δώρα, να τακτοποιήσουν τους λογαριασμούς και να προσέχουν το σπίτι όσο εσείς θα λείπετε.
    • Φροντίστε τα εισητήρια και το ξενοδοχείο. Είναι πολύ πιθανόν αν αργήσετε να χάσετε την ευκαιρία να επισκεφτείτε τον αγαπημένο σας προορισμό. Αποφύγετε το ενδεχόμενο να χαλάσουν τα σχέδια σας τελευταία στιγμή.
    • Το ταξίδι στο εξωτερικό απαιτεί ιδιαίτερη πρόβλεψη. Μην ψάχνετε διαβατήρια τελευταία στιγμή! Επίσης, ενημερωθείτε για τυχόν συνάλλαγμα που χρειάζεται καθώς και για άλλες ιδιαιτερότητες που ίσως έχει ο προορισμός σας.
    • Έχετε τακτοποιήσει τα έγγραφα σας; Ταυτότητα, διαβατήριο, συνάλλαγμα, εισητήρια κ.λπ. όλα πρέπει να είναι τακτοποιημένα.
    • Για να είστε ξεκούραστοι για το ταξίδι ή για να τακτοποιήσετε εκκρεμότητες της τελευταίας στιγμής μπορείτε να φύγετε μία ή δύο ημέρες μετά το γάμο.
    • Καλό είναι να διαθέτετε έναν τουριστικό οδηγό του προορισμού σας. Έτσι θα είστε ενήμεροι για όσα σας περιμένουν και προγραμματίζετε καλύτερα τη διαμονή σας.
    • Μην ξεχνάτε την φωτογραφική μηχανή! Ακόμα καλύτερα αν διαθέτετε κάμερα. Το γαμήλιο ταξίδι είναι η συνέχεια του γάμου. Φροντίστε να αποθανατίσετε τις όμορφες αυτές στιγμές.
    • Ξεχάστε τη δουλειά. Πριν από το γάμο φροντίστε να έχετε κλείσει όλες τις εκκρεμότητες σας. Το γαμήλιο ταξίδι είναι μία ιδιαίτερη στιγμή μεταξύ του ζευγαριού και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να απασχολεί το άγχος της δουλειάς.
    • http://www.onlylove.gr/sitebody/gamos/sitebody/melitos/melitos2.php