Οι χριστουγεννιάτικες και πρωτοχρονιάτικες κάρτες, οι οποίες λειτουργούν ως επικοινωνιακοί αγγελιοφόροι χριστουγεννιάτικων και πρωτοχρονιάτικων μηνυμάτων, αποτελούν αναπόσπαστο συμπλήρωμα των εορτών. Στις κάρτες απεικονίζονται κατά κύριο λόγο η γέννηση του Χριστού με τη φάτνη, οι τρεις μάγοι με τα δώρα, άγγελοι και αστέρια…Το στερεότυπο ευχετικό μικροκείμενο των καρτών είναι “Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος”.
Η χριστουγεννιάτικη κάρτα θεωρείται ότι είναι αγγλική επινόηση. Την πατρότητά της διεκδικεί αρχικά ο Γουίλιαμ Έντλεϊ, ο οποίος φέρεται ως ο σχεδιαστής της πρώτης κάρτας το 1842, που είναι σήμερα έκθεμα του Βρετανικού Μουσείο. Μερικά χρόνια αργότερα η μόδα της κάρτας έφτασε στην Αμερική, στην Αυστραλία, στη Νέα Ζηλανδία. Η Δανία θεωρείται ότι είναι η πιο φημισμένη χώρα στις πωλήσεις των καρτών. Διακινεί κάθε χρόνο 50.000.000 κάρτες. Στην Ελλάδα οι κάρτες παρουσιάστηκαν στις αρχές του 20ού αιώνα από Έλληνες μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και στην Αυστραλία
Οι νέες μας παιδικές χριστουγεννιάτικές κάρτες Δεκέμβριος 2011
Η αφίσα είναι ένα μεγάλο κομμάτι χαρτί, με κείμενο και εικόνες, συνήθως τυπωμένο, που αναρτάται σε τοίχο ή σε άλλη παρόμοια επιφάνεια. Συχνά είναι εργαλείο διαφήμισης, προπαγάνδας,διαμαρτυρίας ή τρόπος για να περάσει ένα μήνυμα. Οι αφίσες έχουν επίσης προσωπική χρήση, ειδικά για τους νέους ανθρώπους, καθώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν χαμηλού κόστους διακοσμητικά.
Οι αφίσες που είχαν μόνο κείμενο έχουν μια μακρόχρονη ιστορία: διαφήμιζαν τα έργα του Σέξπιρ και ενημέρωναν τους πολίτες για κυβερνητικές αποφάσεις.
Η ανάπτυξη της έγχρωμης λιθογραφίας ήταν η μεγάλη επανάσταση για τις αφίσες, επιτρέποντας τη φτηνή εκτύπωση αφισών με έντονα χρώματα. Αρχικά χρησιμοποιήθηκαν στη Γαλλία αλλά απόΔεκαετία 1890 διαδόθηκε η χρήση τους σε όλη την Ευρώπη. Ένα πλήθος σημαντικών καλλιτεχνών δημιουργεί τέχνη με αφίσες αυτήν την περίοδο, και ξεχώρισαν οι Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ και Ζιλ Σερέ.
Πολλές αφίσες είχαν ιδιαίτερη καλλιτεχνική αξία και έγιναν αντικείμενο συλλογών. Σ' αυτές περιλαμβάνονται οι διαφημίσεις Παγκοσμίων Εκθέσεων και Αποικιακών Εκθέσεων. Στον Πρώτο και στοΔεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, οι αφίσες έγιναν συνηθισμένος τρόπος στρατολόγησης στις ΗΠΑ, στη Βρετανία και σε άλλα κράτη, κάνοντας επίκληση της εθνικής συνείδησης με συνθήματα όπως "ο θείος Σαμ σας χρειάζεται" ή "τα χαλαρά χείλη βυθίζουν καράβια" προειδοποιώντας για τον κίνδυνο από τους κατασκόπους. Η πρώτη αφίσα του είδους κυκλοφόρησε στη Βρετανία και απεικόνιζε τονΛόρδο Κίτσενερ με προτεταμένο δάχτυλο, όπως στις μεταγενέστερες αφίσες του "θείου Σαμ", να καλεί προς κατάταξη. Αφίσες παρόμοιου περιεχομένου χρησιμοποιήθηκαν, επίσης, στη Σοβιετική Ένωση, ενώ στη Ναζιστική Γερμανία αποτέλεσαν σημαντικό όργανο της αντισημιτικήςπροπαγάνδας.
Σημαντικές αφίσες δημιουργήθηκαν από γραφίστες και σε άλλες εποχές μεγάλης αναταραχής. Στη δεκαετία του '60 με την άνοδο της ποπ αρτ και με τα κινήματα διαμαρτυρίας σε όλη τη Δύση, αυξήθηκε η χρήση της αφίσας. Ίσως οι πιο ενδιαφέρουσες αφίσες ήταν αυτές των Γάλλων φοιτητών κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Μαΐου του 1968.
Η κινηματογραφική βιομηχανία παρατήρησε ότι οι αφίσες με τα ζωηρά χρώματα είναι ένας καλός τρόπος προώθησης των ταινιών. Η συλλογή κινηματογραφικών αφισών είναι για πολλούς ένα σημαντικό χόμπι.
Για να γίνει ένας γάμος, εκτός από την νύφη και τον γαμπρό , ο επόμενος απαραίτητος, είναι ο κουμπάρος.
Ο επίτιμος αυτός καλεσμένος σε έναν γάμο, απολαμβάνει τιμές και δικαιώματα, αλλά κυρίως, έχει συγκεκριμένες υποχρεώσεις:
Γαμήλιο δώρο
Συνήθως, επιλέγει κάτι για το καινούργιο σπίτι των νεόνυμφων. Καλό θα είναι να υπάρχει πρώτα συνεννόηση με το ζευγάρι
Γάντια νύφης
Υποχρέωση του κουμπάρου, αλλά επιλογή της νύφης..
Δίσκος με κουφέτα και ποτήρι
Αποτελούν μέρος του μυστηρίου και θα πρέπει να ταιριάζουν με το στυλ του γάμου, τον στολισμό της εκκλησίας. Στον δίσκο, μπαίνουν τα στέφανα πριν χρησιμοποιηθούν, τα κουφέτα…στολίζουν τον δίσκο και από το ποτήρι πίνουν οι νεόνυμφοι το κρασί.
Κουάφ για τα μαλλιά ή πέπλο
Δεν χρειάζεται άγχος, ξέρει η νύφη…ο κουμπάρος πληρώνει…
Λαμπάδες
Δεν είναι υποχρεωτικό αλλά συνήθως το αναλαμβάνει ο κουμπάρος.
Μέσο μεταφοράς
Η νύφη πηγαίνει στην εκκλησία με οδηγό τον κουμπάρο και αυτοκίνητο (ή μοτοσυκλέτα , ή φορτηγό…) το οποίο είτε είναι δικό του, είτε είναι κάποιου μέλους των οικογενειών, είτε είναι νοικιασμένο από τον κουμπάρο. Το στόλισμα του μέσου μεταφοράς συνήθως το πληρώνει ο κουμπάρος, χωρία αυτό να αποτελεί υποχρέωση. Υποχρέωση του κουμπάρου, είναι να οδηγήσει μετά τον γάμο το ζευγάρι στην δεξίωση και στο τέλος, τους πηγαίνει στο σπίτι, στο ξενοδοχείο ή στο αεροδρόμιο…
Bachelor πάρτι
O κουμπάρος μαζί με τους φίλους του γαμπρού επωμίζονται το…βάρος της ετοιμασίας του πάρτι εργένηδων που προηγείται του γάμου.
Μπομπονιέρες
Μετά από συνεννόηση και σε κάποιες περιπτώσεις, ο κουμπάρος αναλαμβάνει ένα μέρος του κόστους από τις μπομπονιέρες.
Ναός
Τα έξοδα της εκκλησίας είναι υποχρέωση του κουμπάρου και ποικίλουν φυσικά, ανάλογα με την περιοχή.
Στέφανα
Τα σύμβολα του γάμου τα αναλαμβάνει εξολοκλήρου ο κουμπάρος καθώς είναι αυτός ο οποίος στεφανώνει…
Στολισμός Εκκλησίας
Ο κουμπάρος συμμετέχει στο κόστος του στολισμού ανάλογα φυσικά με τις οικονομικές του δυνατότητες.
Συνήθως, δίνει από την αρχή ένα ποσό στους μελλόνυμφους και αυτοί συμπληρώνουν με βάση τον τύπο του γάμου που θέλουν να κάνουν..
Πέρα από τις υποχρεώσεις ο κουμπάρος έχει το δικαίωμα να προσκαλέσει και δικούς του ανθρώπους στο γάμος σας και κατά προέκταση και στη δεξίωση. Το ζευγάρι από την πλευρά του θα πρέπει να κάνει κάποιο δώρο στον κουμπάρο όπου έιναι συνηθισμένο και καλό να είναι κάτι προσωπικό.
Ο κουμπάρος είναι ένα από τα πρόσωπα που απο δω και πέρα θα σταθούν δίπλα στο ζευγάρι σε κάθε όμορφη ή δύσκολη στιγμή. Μη ξεχνάμε ότι θα είναι και ο άνθρωπος που θα γίνει ο νονός του πρώτου σας παιδιού. Ολα αυτά είναι που αξίζουν περισσότερο απο οτιδήποτε άλλο.....Μια ανθρώπινη σχέση.....
Δυο μικρές πετσέτες χεριών, μια για σας και μια για τον ιερέα.
(Τη δική σας μπορείτε να τη πάρετε μετά το μυστήριο και να τη δώσετε στους κουμπάρους ή να την κρατήσετε εσείς).
Μια μεγάλη πετσέτα για το μωρό
Τα λαδόπανά του
Ένα μπουκαλάκι ελαιόλαδο
(Φροντίστε το λάδι να είναι αγνό ελαιόλαδο από το σπίτι σας και όχι από το μαγαζί με τα βαφτιστικά, για να μην είναι κακής ποιότητας και πειράξει τα μάτια του μωρού).
Ένα σαπούνι
Τα βαφτιστικά ρούχα, καλτσάκια και παπούτσια.
Το σταυρό
Προαιρετικά, στολισμό της εκκλησίας ή της κολυμβήθρας (εφόσον το επιτρέψουν).
Σχέση που υποτίθεται μας συνοδεύει μια ζωή προκύπτει συχνά από εφήμερες φιλίες ή σκιάζεται από οικονομικά ζητήματα
Tης Σαντυς Τσαντακη
Είναι ίσως από τα πρώτα πράγματα που σκέφτεσαι όταν γεννάς. Συχνά το έχεις ήδη κουβεντιάσει (με τους υποψηφίους) όταν το μωρό είναι ακόμη μέσα στην κοιλιά. Για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Ο ρόλος του νονού δεν είναι και ο ευκολότερος στον κόσμο... Ή μάλλον δεν είναι ο ίδιος για όλους τους ανθρώπους. Αλλοι το έχουν κάνει κάτι σαν... επάγγελμα και άλλοι έχουν αποφασίσει να δεσμευθούν για μία μόνο φορά προκειμένου να είναι όσο συνεπείς θα ήθελαν.
Το χειρότερο είναι όταν κάποιος με τον οποίο δεν έχεις και τις καλύτερες σχέσεις σού προτείνει να βαφτίσει το παιδί σου ή να «βάλεις» λάδι εσύ στο δικό του, χωρίς όμως να είναι αμοιβαίο το στοιχείο της εκτίμησης. Μιλάμε για σχέση ζωής, όχι για μια τελετουργία που γίνεται για μία φορά μέσα στην εκκλησία, με λίγους ή περισσότερους μάρτυρες και τελειώνει η ιστορία. Οχι, όχι. Η ιστορία έχει μόλις αρχίσει. Ο άνθρωπος ή οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν να γίνουν νονοί ενός παιδιού θεωρούνται πνευματικοί γονείς του από τη στιγμή που γεννιέται. Πρόκειται για σχέση στοργής, που απαιτεί δουλειά απ’ όλες τις πλευρές...
Το πρόβλημα είναι ότι η συγκεκριμένη ιστορία δεν έχει πάντα αίσιο τέλος. Ας δούμε πρώτα την πλευρά των γονιών. Τι ζητούν οι γονείς από τον νονό. Κατ’ αρχάς να έχει επαφή με το παιδί. Να μην το δει για πρώτη και τελευταία φορά στο μυστήριο. Να παρέχει τα απαραίτητα την ημέρα της βάφτισης. Να θυμάται πότε γιορτάζει και πότε έχει γενέθλια. Να έχει ουσιαστική επικοινωνία μαζί του, σε όλα τα στάδια της ηλικίας του. Να μη θεωρεί ότι με ένα δώρο τα Xριστούγεννα και μια λαμπάδα κι ένα σοκολατένιο αυγό ή ένα ζευγάρι παπούτσια το Πάσχα έχει ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις του.
Νονοί για... κλάματα
Είναι λίγες οι φορές -δυστυχώς- που ο ρόλος του νονού ή της νονάς γίνεται όπως θα έπρεπε, έτσι ώστε και το παιδί να μπορεί να βασιστεί και σε κάποιον τρίτο, σε κάποιον που θεωρεί δικό του άνθρωπο, όταν η μαμά ή ο μπαμπάς δεν μπορούν να το καταλάβουν. Εχουμε δει να χαλούν κουμπαριές επειδή τσακώθηκαν οι ενήλικες. Να ξηλώνονται φωτογραφικά άλμπουμ και να γίνεται φωτομοντάζ για να πιστεύει το παιδάκι ότι ο νονός του είναι κάποιος άλλος τελικά. Να έχει προγραμματιστεί να γίνει βάφτιση σε νησί και να τσακώνεται η μητέρα με τη μέλλουσα νονά και να βρίσκεται τελικά στην κολυμπήθρα η επιλογή της τελευταίας στιγμής.
Εχουμε ακούσει για νονούς που δεν ξανασυνάντησαν τα βαφτιστήρια τους και τους γονείς τους. Ποιους εξαιρούμε; Τους νονούς - θείους, μαζί και τις νονές - θείες. Οσους βλέπουν ακόμη τα βαφτιστήρια τους κι ας έχουν ασπρίσει τα μαλλιά και των δύο. Οσους δεν αγοράζουν σταυρό επειδή προσβλέπουν σε μια οικονομική συμφωνία. Τις νονές που πιστεύουν στις καλές νεράιδες του παραμυθιού, όπως τις τρεις στρουμπουλές κυρίες στην «Ωραία κοιμωμένη» και τώρα πιστεύουν στην καλή «ντεϊντέι» και τα βαφτιστήρια τους. Είναι η νονά τους.
Πάντα άξιος! Δύσκολη η ανταπόκριση
Aκόμα κι ένας νονός μπορεί να έχει τα παράπονά του. Να έχει «μετανιώσει» για την επιλογή του ή να μην ήταν έτοιμος για μια τέτοια ευθύνη. Να μην έχει παιδιά, αλλά ούτε και τη διάθεση να μάθει πώς είναι να φροντίζεις και να νοιάζεσαι για ένα μικρό ή μεγάλο παιδί. Να μη θέλει να ξοδεύει μια περιουσία για τα πανάκριβα ρούχα που μπορεί να απαιτεί με διακριτικό τρόπο η μαμά για το τέκνο της ή να αγοράσει το -εκτός προϋπολογισμού- ηλεκτρονικό παιχνίδι που ζητάει επίμονα ο 12χρονος Φίλιππος επειδή βαρέθηκε να παίζει με την επαγγελματική κιθάρα που του έκανε δώρο ο νονός τα Χριστούγεννα.
Σίγουρα είναι μεγάλο το βάρος να ξέρεις ότι στην περίπτωση που πάθει κάτι ο γονιός, αναλαμβάνεις εσύ ως πνευματικός πατέρας. Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν μόνο καθήκοντα και ευθύνες στον ρόλο του νονού. Είναι βασικό να είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει τα παιδιά, γι’ αυτό και δεν κάνει τίποτα καταναγκαστικά. Εκείνος που απλώς πάντρεψε το ζευγάρι και νιώθει την υποχρέωση να βαφτίσει και το πρώτο τους παιδί μπορεί να μην είναι τελικά και ο καταλληλότερος.
Ο «σωστός» νονός θα πρέπει να είναι στο πλάι του παιδιού όσο μεγαλώνει και σε κάθε σημαντική στιγμή γι’ αυτό. Να είναι ο καλύτερος και πιο έμπιστος φίλος του. Ο ανάδοχος θα πρέπει να ξέρει τι πρέπει να κάνει χωρίς να του το έχει υποδείξει κανείς. Οι κοινωνικοπολιτικοί λόγοι δεν αφορούν κανένα. Ούτε οι οικονομικές συναλλαγές. Σημασία δεν έχουν τα δώρα, αλλά η επικοινωνία. Τα ρούχα δεν ενδιαφέρουν κανένα παιδί και ένα παιχνίδι είναι σίγουρα προτιμότερο. Καλύτερα ακόμη, μια βόλτα ή μια εκδρομή μαζί, πολύ απλά γιατί θα χαροποιήσει στ’ αλήθεια τον άμεσα ενδιαφερόμενο.
Πάντα άξιοι; Οχι απαραίτητα. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Τουλάχιστον όχι για τα παιδιά, που δεν θέλουν να ακούν λόγια του αέρα. Νονός δεν γίνεσαι με το ζόρι. Αν πεις το «ναι», δεν υπάρχει επιστροφή. Πείτε καλύτερα «απεταξάμην». Πριν από την εκκλησία.
ΚΑΡΤΕΣ ΕΥΧΕΤΗΡΙΕΣ, γαλλιστί carte postale. Συνήθεια που μας ήρθε από την Εσπερία, στα τέλη του 19ου αι. και …γνώρισε πιέννες.
Η ιδέα γεννήθηκε και πρωτοεφαρμόστηκε στην Αυστρία το 1869, η γυμνή κάρτα είχε μειωμένα ταχυδρομικά τέλη και αντικατέστησε τα γράμματα προς συγγενείς και φίλους. Σύντομα διαδόθηκε στις χώρες της Ευρώπης αρχικά και κατόπιν… ιλαρώς διέπλευσεν ωκεανόν.
Άνθισε επί έναν αιώνα και πλέον, συνιστώντας στοιχείο λαογραφίας, αστικών κυρίως κοινωνιών. Η UNICEF ήταν ο πρώτος διεθνής οργανισμός που εξέδωσε χριστουγεννιάτικη κάρτα για φιλανθρωπικούς σκοπούς, το 1949. Σήμερα, συνήθεια που φυλλορροεί, αποτελεί ντοκουμέντο κοινωνιολογικών και πολιτικών αναλύσεων, σε δουλειά να βρισκόμαστε!
Αν και στην εποχή της επικοινωνίας μέσω facebook, η καρδιά του ανθρώπου, μέρες Χριστουγέννων, αποζητά τη ζεστασιά, τις σπιτικές μυρωδιές, τον γλυκό λόγο μέσα από μιαν ευχή.
Ας καθηλώνεται στα τηλεοπτικά αναμασήματα η οικογένεια, ας αγοράζονται τα εδέσματα τυποποιημένα.
Για τούτες τις ημέρες αναπτύχθηκε πλούσια φιλολογία, ικανή να γεμίσει βιβλιοθήκες με πανηγυρικές Χριστουγεννιάτικες και Πρωτοχρονιάτικες εκδόσεις εφημερίδων και περιοδικών «μετά καλών εικόνων και ποικιλοτάτης τερπνής ύλη».
Επειδή τείνουν να ξεθωριάσουν τα μέχρι πρότινος καθιερωμένα, αναφερόμαστε στις γιορτές σε χρόνο υπερσυντέλικο. Μα όλα στο ..............εορταστικό κλίμα που αναδεικνύεται μέσα από τις ευχετήριες κάρτες και τις φωτογραφικές στιγμές των κοινωνικών συναθροίσεων.
Ευτυχές το νέον έτος, ευτυχέστατον!
Σήμερα ποιοί ταχυδρομούν άραγε κάρτες για να ευχηθούν τα δέοντα; Διαφημιστές, ασφαλιστές, πολιτευόμενοι και λίγοι ρομαντικοί που επιμένουν, για την τιμή των όπλων, αρνούμενοι να ενδώσουν στην ευκολία του τηλεφώνου, στο χαλάρωμα των δεσμών.
Άλλοτε όμως! Ω, άλλοτε! Πακέτα ολόκληρα με φακέλους που ξεχείλιζαν ασημόσκονη στοιβάζονταν στα ταχυδρομεία και οι διανομείς πελαγοδρομούσαν.
Δεκαετίες μετά, μέσα στο συρτάρι με τους ξοφλημένους λογαριασμούς και τα δισκάκια 45 στροφών, ανάμεσα σε κουμπιά και κουβαρίστρες, ανακαλύπτουμε ευχετήριες κάρτες που λάβαμε, συχνά κατόπιν εορτής.
Η κλασική φάτνη με τα προβατάκια, το άστρο της Βηθλεέμ, δυο καμπάνες σε ροζ κορδέλα, ένα κερί, το δέντρο φορτωμένο στολίδια, παιδιά –πολλά παιδιά– σε πόζες διάφορες, αλλά και κανένα ζευγαράκι σε στάση τρυφερή. Η συναναστροφή σου με ηδύνη!
Όλα πασπαλισμένα ασημόσκονη που σκορπίστηκε στο πάτωμα, οι ανορθόγραφες αφιερώσεις ακολουθούν την πεπατημένη, πλην ελαχίστων πρωτοτυπιών. Χαρούμενα Χριστούγεννα, Ευτυχές το νέον έτος, ή Και του χρόνου μαζί.
Κάρτες πολύχρωμες. Στο άνοιγμά τους ξεπηδούν λουλούδια, κόκκινες καρδιές, χέρια ενωμένα, γαλάζια κύματα, μοιραίες γυναίκες, αγνά αλαβάστρινα πρόσωπα, δυο μάτια πολλά υποσχόμενα. Πολύχρωμες συνθέσεις σε πλαίσια περίτεχνα, ατμόσφαιρα μαγική.
Μα και οικογενειακές φωτογραφίες αποστέλλοντο, δίκην ευχετήριας κάρτας. Εδώ τα παιδιά με τα ποδήλατα στην εξώπορτα, άλλα παιδιά μπροστά στη φάτνη. Η οικογένεια με τσιτωμένα χαμόγελα, ο διάκοσμος χριστουγεννιάτικος. Το δέντρο, ένα βάζο λουλούδια, μια πιατέλα μελομακάρονα πασπαλισμένα καρύδι και κανέλα. Πολυπρόσωπες φωτογραφίες, ένα κεφάλι σε κύκλο προς διευκρίνισιν πως… εκείνο το σχόλια της λεζάντας εδώ αναφέρεται.
Οι πολίτες φωτογραφίζουν δικές τους ευτυχισμένες στιγμές και ο τύπος δυσάρεστες στιγμές της ζωής των άλλων.
Μια φωτογραφία όσο γερνά και ξεθωριάζει, τόσο ενδιαφέρον προκαλεί. Γίνεται αύρα μαγευτική, πρωϊνό αεράκι που ξεσκονίζει τη μνήμη. Και πίσω από την εικόνα πλήθος αφιερώσεων…
Μη με λησμόνει…
Οι περισσότερες επαναλαμβάνουν κλασικές κοινοτυπίες, ενίοτε ανορθόγραφα: Ευχόμεθα καλάς εορτάς, αίσιον το νέον έτος. Φιλιά σε παιδιά και θείαν Κατίναν. Λάβαμε το δέμα, ευχαριστούμε. Επιφυλασόμεθα. Με αγάπην Γιώργος–Ελένη–Νικολάκης και γιαγιά.
Αγαπητί μου εξαδέλφοι Γεωργεία ευτυχές και χρισόβιον το 10963. Μάθε Γεωργεία ότη ενιμφέβομε εντός ολίγου, εργασοία αυτού αινδύοντε κομβήα κε το γινεκύων είδος. Έχι μαγαζηά, τρήα μετά συγχορίσεος. Σε φηλό κε είμε αναμένων. Η εξαδέλφοι σου.
Σεμνή Αρσακειάς έγραφε σε συμμαθήτριά της, ευγενώς πλην ανοήτως:
Κι αν θάλασσα περάσεις
κι αν ποταμούς διαβής,
την φίλη σου Ευτέρπην
ποτέ μην λησμονής.
Άλλη πάλι, εξ ίσου σεμνά κι εξ ίσου ανόητα:
Χαίρε, χαίρε κι ευδαιμόνει·
Ενθυμού και μη λησμόνει…
Αθυρόστομος πλην φανατικός ελληνιστής ευχήθηκε σε εργένη περί της δραστηριότητος του οποίου πολλά θρυλούντο, το σκαμπρόζικο πλην σε …κομψή γλωσσική συσκευασία:
Εύχομαι το νέον έτος αιδοιοφόρον και πεοστεκούμενον…
Ερωτευμένος εξακοντίζει στίχους του Παράσχου γλυκερούς και περιπαθείς: Δρέψατε πάλιν ερασταί ευδαίμονας ναρκίσσους…
Άλλος πάλι, φλεγόμενος από τα πεπυρωμένα βέλη του φτερωτού θεού, το προσωποποιούσε:
Σου εύχομαι κόρη φιλτάτη,
αν θέλης να ζήσης το όντι,
να μην σου δακρύσει το μάτι,
να μην σου πονέση το δόντι.
Πλην φεύ! Μετά από τέτοια δημιουργική έξαρση «Ελάμβανε τον κεραυνόν εις φάκελον ευώδη κεκλεισμένον…»
Τα ερωτικά δράματα εξελίσσοντο με μπιλιέτα και κάρτες, με ραβασάκια.
Στο Μεσοπόλεμο, όταν ο Τίμος Μωραϊτίδης υπηρετούσε στο Ιππικό, παραμονή Χριστουγέννων ο Λοχίας τον τιμώρησε να καθαρίζει τον σταύλο επί οχταήμερο επειδή τα μαύρα μάτια μιας φλογερής καμαριέρας τον καθυστέρησαν από το πρωϊνό προσκλητήριο. Σκασμένος για την απουσία του από τη χριστουγεννιάτικη βεγγέρα, κάθισε σε μια …μυρωμένη γωνιά του σταύλου κι έγραψε στην κάρτα που έστειλε στην καμαριέρα:
Αλλοίμονο! Δεν θα ’ρθω απόψε να γιορτάσουμε Χριστούγεννα μαζί. Γιατί εμένα όχι τρεις αλλά δυο Μάγοι …οφθαλμοί, με φέρανε στη φάτνη των αλόγων.
Ένα ενσταντανέ, χίλιες λέξεις
Αρκεί μια φωτογραφία από οικογενειακή συνάθροιση, για να ξεκινήσει κουβάρι αναμνήσεων.
Εκείνη η φωτογραφία να καταστραφεί, για λόγους ευνοήτους, ή μάλλον γιατί να καταστραφεί; Να καταχωνιαστεί μονάχα! Για να ξανακοιταχτεί νοσταλγικά άλλη στιγμή! Όμως το δάκρυ θα σκουπιστεί βιαστικά με την ξανάστροφη εκεί στην πρώτη ρυτίδα, μην εμφανιστεί κανένας περίεργος κι αρχίσουν τα γιατί.
Στην εποχή της επικοινωνίας μέσω των inbox στο facebook, προσπαθεί κανείς να φανεί συνεπής στις υποχρεώσεις των γιορτινών ημερών από συνήθεια, χωρίς διάθεση. Για το χατίρι των παιδιών. Άλλοι πάλι, μοναχικοί, τις περνούν με τις πιτζάμες μπροστά στην τηλεόραση.
Φτάνει μονάχα να σκαλίσεις έτσι λιγάκι τις παλιές ευχετήριες κάρτες και τις οικογενειακές φωτογραφίες μέσα στο συρτάρι με τα σαρανταπεντάρια δισκάκια που ξερνούν αναμνήσεις κι ας μην τα παίζουμε πια, με μάτια μισόκλειστα και άλματα στο χρόνο, για να ψιθυρίσεις…
Αχ και να ξανάρχονταν η παραμονή Χριστουγέννων του χίλια εννιακόσια… τόσο!
Έχοντας φτάσει στο στάδιο της παραγγελίας των προσκλήσεων γάμου, κι αφού έχετε ετοιμάσει λεπτομερώς την λίστα των καλεσμένων σας, έξι μήνες πριν τον γάμο, εάν δεν επιθυμείτε όλοι σας οι καλεσμένοι να παρευρεθούν στην γαμήλια δεξίωση, θα πρέπει να επιλέξετε, σε συνεννόηση με τον σύντροφό σας, ποιοι επιθυμείτε να παρευρεθούν στη δεξίωση. Εννοείται ότι θα έχετε προαποφασίσει από μήνες πριν τον αριθμό των συνδαιτυμόνων ώστε να έχετε κλείσει έγκαιρα την κατάλληλη αίθουσα. Εάν λοιπόν θα είναι λιγότεροι από τους καλεσμένους στο γάμο αυτοί που θα έρθουν στη γαμήλια δεξίωση, θα ήταν προτιμότερο να τυπώσετε δύο είδη προσκλήσεων.
Η μια απ’ αυτές θα περιλαμβάνει αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με το γαμήλια δεξίωση. Άλλη λύση που σας προτείνουμε είναι να στείλετε σε όλους το ίδιο προσκλητήριο και να έχετε κάρτα για τη δεξίωση μόνο στους φακέλους των συγγενών και φίλων που έχετε επιλέξει να παρευρεθούν. Κανονίστε με το τυπογραφείο να έχετε όλα τα προσκλητήρια έτοιμα έξι εβδομάδες πριν το γάμο και, εάν γίνεται, να έχετε πολύ νωρίτερα στον χώρο σας τους φακέλους, ώστε εσείς και όσοι άλλοι σας βοηθήσουν, να αρχίσετε συντομότερα την διαδικασία γραφής των διευθύνσεων. Να φτιάξετε δύο διαφορετικές λίστες (γάμος και δεξίωση – γάμος) για να μην μπερδευτείτε.
Εάν έχετε σκεφθεί, μετά το γάμο, να αποστείλετε ευχαριστήρια κάρτα στους παρευρεθέντες στο μυστήριο, όπου παράλληλα θα τους ευχαριστείτε και για το δώρο τους, φροντίστε να έχουν τυπωθεί τα ευχαριστήρια καρτελάκια συγχρόνως με τα υπόλοιπα. Αν δεν έχετε επιλέξει πολύ ακριβό χαρτί, μπορούν όλα να γίνουν ομοιόμορφα: προσκλήσεις γάμου, προσκλήσεις δεξίωσης, ευχαριστήριες κάρτες. Επίσης, αν έχετε ανοίξει λίστα γάμου, μην ξεχάσετε να περιλάβετε το ανάλογο έντυπο μέσα στο φάκελο με το προσκλητήριο.
Για να τελέσετε θρησκευτικό γάμο θα χρειαστείτε τα παρακάτω δικαιολογητικά:
α. Πιστοποιητικό αγαμίας από την ενορία της περιοχής της τελευταίας κατοικίας των μελλονύμφων. Θα πρέπει να γίνει δημοσίευση σε ημερήσια μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα (δύο φύλλα, ένα για τον καθένα).
β. Παράβολο των 15 ευρώ - πράσινο (ονομαστικής αξίας 14,67 ευρώ) που αγοράζετε από δημόσιο ταμείο.
Σε περίπτωση που για έναν από τους μελλόνυμφους δεν είναι ο πρώτος γάμος, θα χρειαστεί να προσκομίσετε επιπλέον:
γ. Ληξιαρχική πράξη θανάτου(για χήρους/χήρες) ή διαζυγίου
δ. Βεβαίωση από την οικεία Μητρόπολη που να αναφέρει τον βαθμό του τελευταίου γάμου.
Τα δικαιολογητικά θα υποβληθούν στην εκκλησία της ενορίας όπου θα τελεστεί ο γάμος.
Παρατηρήσεις:
Τα ονόματα των μελλονύμφων στην αναγγελία γάμου στην εφημερίδα θα πρέπει να είναι με ελληνικά ψηφία.
Για την κατάθεση της αίτησης και την παραλαβή της άδειας γάμου, πρέπει να προσέρχεται ο ίδιος ο ενδιαφερόμενος, έχοντας μαζί και την ταυτότητά του.
Την ημέρα της τελετής του γάμου κάθε μελλόνυμφος θα πρέπει να συνοδεύεται από έναν ενήλικο μάρτυρα (μπορεί να είναι και συγγενής του) που να έχει μαζί του την ταυτότητά του.
Σύμφωνα με την καινούργια νομοθεσία περί ισότητας των δυο φύλων, οι μελλόνυμφοι είναι υποχρεωμένοι να δηλώσουν πριν από τον γάμο το επώνυμο που θα φέρουν τα τέκνα που θα γεννηθούν. Αυτό μπορεί να είναι ή του συζύγου, ή της συζύγου, ή και των δύο, αλλά ποτέ πάνω από δύο επώνυμα.
Θρησκευτικοί γάμοι δεν τελούνται στις ακόλουθες ημερομηνίες: Από 18/12 έως 25/12
